سال دهم هجرت و آخرین سفر حج آخرین رسول خدا بود. میان راه مکه و مدینه محمد، فرشته وحی را دید که آیه ای بسیار مهم بر بال هایش سنگینی می کرد. و آن آیه این بود :

«یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرین‏»
ای پیامبر! آنچه را از طرف پرودگارت به تو نازل شده، به مردم ابلاغ کن، و اگر انجام ندهی، رسالت او را به انجام نرسانده‌ای و خدا تو را از مردم حفظ می‌کند. خداوند مردمان کافر را هدایت نمی‌کند. مائدة/67

آری جبرئیل مأموریت یافته بود تا از طرف پروردگار به پیامبرش بگوید با جدیّت و اهتمام تمام آن را ابلاغ کن و به گوش مردم برسان تا کسی بعداً نگوید این مطلب به ما نرسید و مردم بدانند آنچه پیامبر می‌گوید از جانب خودش نیست، از طرف خداست، خدایی که صاحب اختیار همه است و ابلاغ این موضوع به شکل عملی و در قالب یک مراسم باشد و از ابلاغ این امر مهم ترس و هراس نداشته باش زیرا که خداوند وعده می‌دهد او را از شرّ مردم حفظ کند. و آن امر مهم نشانه‏اى است از تداوم خط نبوت که سرچشمه آن از غدیر شروع و تا پایان هستی ادامه خواهد داشت که همانا ولایت امیرالمؤمنین علی (ع) است و تا زمان آخرین منجی  عالم پیوسته جاریست.