آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
حركت كاروان اسرا از قتلگاه كربلا در روز يازدهم محرم‌الحرام صورت گرفت.
عمربن‌سعد ملعون شب يازدهم را تا ظهر روز يازدهم در كربلا ماند و كشته شدگان خود را به خاك سپرد. بعدازظهر دستور داد دختران رسول خدا (ص) را بر شتران بى‌جهاز سوار كنند و غل بر گردن امام سجاد(ع) بزنند و آنان را مانند اسيران بردند و از قتلگاه عبور دادند.
وقتى چشم زنان به شهدا افتاد، فرياد كشيدند و اشك ريزان خود را از شتران به زمين انداختند. زينب كبرى(س) چون نظرش به بدن مبارك امام افتاد، فرمود: «السلام عليك يا ذبيحاً من‌القفا» و سپس نعش برادر را به سينه خود چسبانيد، عرض كرد: «اختك لك الفداء يا‌بن محمدالمصطفى و يا قرّة عين فاطمة الزّهرا» بعد با صوتى حزين و قلبى دردناك گفت: «يا محمداه صلّى عليك مليك السّمآء» اين حسين توست كه با اعضاى پاره پاره در خون خويش آغشته است، اينها دختران تو هستند كه اسير شده‌اند و اين حسين توست كه بدنش بر روى خاك افتاده.
حضرت سكينه(س) جسد پدر را در بر گرفت، ناله زد و عرض كرد: «پدر جان شهادت تو، چشم دشمنان را روشن و دلشان را شاد كرد، پدر جان بنى‌امیّه مرا در كوچكى يتيم كرد، بابا زمانى كه شب مى‌شود چه كسى مرا حمايت مى‌كند؟ بابا گوشواره‌هايم را غارت و عبايم را ربودند.»
كفعمى نقل مى‌كند : حضرت سكينه(س) فرموده است: چون بدن نازنين پدرم را در آغوش گرفتم حالت اغماء به من رخ داد، در آن حال شنيدم كه پدرم مى‌فرمود:«شيعتى مهما شربتم ماء عذب فاذكرونى، او سمعتم بغريب او شهيد فاندبونى.»
منبع: حوادث‌الايام
عضویت سریع
